Prawo Harcerskie

1. Harcerz sumiennie spełnia swoje obowiązki wynikające z Przyrzeczenia Harcerskiego
2. Na słowie harcerza polegaj jak na Zawiszy
3. Harcerz jest pożyteczny i niesie pomoc bliźnim
4. Harcerz w każdym widzi bliźniego, a za brata uważa każdego innego harcerza
5. Harcerz postępuje po rycersku
6. Harcerz miłuje przyrodę i stara się ją poznać
7. Harcerz jest karny i posłuszny rodzicom, i wszystkim swoim przełożonym
8. Harcerz jest zawsze pogodny
9. Harcerz jest oszczędny i ofiarny
10. Harcerz jest czysty w myśli, mowie i uczynkach: nie pali tytoniu i nie pije napojów alkoholowych

Przyrzeczenie Harcerskie

Mam szczerą wolę całym życiem
pełnić służbę Bogu i Polsce,
nieść chętną pomoc bliźnim
i być posłuszną/posłusznym Prawu Harcerskiemu

Pierwsza publikacja tekstu Prawa nastąpiła we Lwowie 1 listopada 1911 roku dla działającej tam Związkowej Komendy Skautowej i jej drużyn. Powyższe Prawo zostało przyjęte przez XXVIII Zjazd ZHP 9 grudnia 1990, a Przyrzeczenie przez Nadzwyczajny Zjazd ZHP 10 czerwca 1995 roku. Poniżej fragment Uchwały z tego Zjazdu w sprawie zmian w Statucie:

„Służbę Bogu rozumiemy tak, jak jest ona definiowana w Konstytucji Światowej Organizacji Ruchu Skautowego (WOSM). Wiąże się ona nierozerwalnie z akceptacją wszystkich naczelnych wartości duchowych, takich jak Prawda, Dobro, Sprawiedliwość czy Piękno. Jest to, obok służby Polsce i bliźnim, podstawa naszego ruchu.”